Ułatwienia dostępu

Skip to main content

Plakat: Mateusz Mirowski

Wojna. Trzęsienie rodziny

Gro Dahle

Performance muzyczny z wykorzystaniem nowoczesnych rozwiązań muzyki elektronicznej, zrealizowany na podstawie książki norweskiej autorki Gro Dahle pt. „Wojna”.
Twórcy sięgają po tematykę społeczną/rodzinną: bohaterką historii jest Inga, która doświadcza rozstania, a następnie rozwodu rodziców. Problemy, jakim musi sprostać, porównuje do sytuacji wojny, rzeczywistego konfliktu wojennego, i relacjonuje, jak wtedy zmienia się jej życie. Niefortunne decyzje dorosłych niszczą jej dzieciństwo. Przekroczone zostaje zatem duże tabu, a wydarzenie ma do pewnego stopnia charakter terapeutyczny.

Projekt adresowany jest zarówno do dzieci (powyżej 7. roku życia), jak i rodziców.

Data i miejsce premiery:

1 kwietnia 2017 r.
Teatr Pinokio w Łodzi

Czas trwania:

50 minut

Przekład:

Paweł Urbanik

Reżyseria:

Przemysław Jaszczak

Muzyka:

Urszula Chrzanowska
(współpraca: Magda Żarnecka, Natalia Wieciech)

Papercraft:

Zuza Budziarek

Produkcja:

Magda Żarnecka

Przekład:

Paweł Urbanik

Reżyseria:

Przemysław Jaszczak

Muzyka:

Urszula Chrzanowska
(współpraca: Magda Żarnecka, Natalia Wieciech)

Papercraft:

Zuza Budziarek

Produkcja:

Magda Żarnecka

Obsada:

Paulina Moś – Wojna
Helena Radzikowska – Matka
Natalia Wieciech/Urszula Chrzanowska – Inga
Paweł Rutkowski – Ojciec
Mateusz Trzmiel – Pokój

Wydarzenie powstało w ramach akcji DOTKNIJ TEATRU 2017.

Współprodukcja Teatru Glósoli i Teatru PAPAHEMA.

Trailer

Play Video

Fragmenty recenzji:

„Nowatorskim pomysłem inscenizacyjnym było połączenie estetyki papercraft (trójwymiarowych modeli z papieru), muzyki elektronicznej i performatywnego malowania obrazu w trakcie spektaklu. Widz, obserwując co jakiś czas płótno, widział, jak z biegiem akcji dzieło ewoluuje i nabiera nowych znaczeń. W rezultacie spektakl wytworzył niezwykłą atmosferę, a zachwyceni widzowie niechętnie opuszczali salę teatralną.”

Katarzyna MańkoKalejdoskop

Fragmenty recenzji:

„Nowatorskim pomysłem inscenizacyjnym było połączenie estetyki papercraft (trójwymiarowych modeli z papieru), muzyki elektronicznej i performatywnego malowania obrazu w trakcie spektaklu. Widz, obserwując co jakiś czas płótno, widział, jak z biegiem akcji dzieło ewoluuje i nabiera nowych znaczeń. W rezultacie spektakl wytworzył niezwykłą atmosferę, a zachwyceni widzowie niechętnie opuszczali salę teatralną.”

Katarzyna MańkoKalejdoskop